Pluk de dag. Nee, maar echt, serieus. Gisteren was ik bij een condoleance. Er was ruimte voor verdriet, maar we hebben ook gelachen en van het heerlijke weer genoten. Samenzijn met dierbaren. Aan een half woord genoeg hebben. En ik realiseerde me ten volle hoe bijzonder het leven is. Hoe bijzonder het is wat er allemaal werkt in je lichaam. Hoe bijzonder de band tussen familieleden is. Zulke intense emoties ervaren en er laten zijn. Pluk de dag mensen, en geniet met volle teugen. Ook als het tegenzit.
Reactie plaatsen
Reacties