Nieuws

Wandelen, wat doe ik dat toch graag. Liefst in de bossen rond Apeldoorn, heerlijk de stilte op zoeken of in een goed gesprek met een vriendin. Ik geniet, ik laad op, ik ontspan.

Daar staat ie dan, in levende lijve, Gabor Maté, op het podium in Ahoy. Het ontroert me. Al jaren volg ik zijn werk, sinds ik de documentaire ‘the wisdom of trauma’ zag. Samen met collega acupuncturist Geertje Tameling kijk ik al maanden naar deze avond uit. En nu staat ie daar dus echt.

Afgelopen zondag zat ik er even flink doorheen. Er spookten een aantal dingen door mn hoofd, die impact hadden op m’n zelfvertrouwen. Tijd om dat er even uit te fietsen!

“Tip 11: Vermijd tijdelijk zoveel mogelijk de contacten die je stress bezorgen.” lees ik op een site van een coach op het gebied van stress, overbelasting en burn-out. Tja, daar vind ik wat van, van dat soort tips. Je hebt er eigenlijk helemaal niets aan.

Bij veel van mijn klanten speelt dat ze vinden dat ze iets zelf moeten kunnen. Ook ik heb die neiging als ondernemer. Administratie, belastingaangifte, website bouwen en bijhouden, marketing….. en daarnaast wil ik uiteraard de best mogelijke therapeut zijn. En, je raadt het al, alles zelf doen is misschien wel kostenbesparend, maar niet altijd de oplossing die de meest optimale uitkomsten biedt. Zo vind ik het bijvoorbeeld heel lastig om uit te leggen, wat ik nou eigenlijk doe. En hoe trek je dan (de juiste) nieuwe klanten naar je toe?

Vandaag heb ik onverwacht een uurtje ‘over’. Ik wilde gaan studeren, maar het ontbrak me aan rust. Dus ik ben even gaan puzzelen! Zo leuk en leerzaam!

De kop is eraf, de eerste dagen van 2024 liggen alweer achter ons. Ik hoop dat iedereen veilig en gezond het nieuwe jaar in gestapt is.

Ik piep er even tussenuit voor de feestdagen: de praktijk is gesloten van vrijdag 22 december tot en met dinsdag 2 januari. Ik wens je fijne Kerstdagen en een mooi en gezond 2024!

Daar zitten we, met zijn drieën. Een wonderschoon, open, kwetsbaar, intiem moment. De liefde hangt voelbaar in de kamer. Ze houden elkaars handen vast, we houden elkaar vast, zo rondom dat bed in de huiskamer. Hij zegt dat hij er klaar voor is, niet meer bang voor het sterven dat komen gaat. Dat raakt zijn partner. Het voelt bijna of ik teveel ben, en toch ben ik er deel van, in dit slotstuk van de massage die ik hem zojuist gegeven heb. Wat een voorrecht.

Je kunnen uiten, kunnen zeggen wat er speelt voor je, woorden kunnen geven aan je grenzen: het is zo’n belangrijke vaardigheid. Er zitten ontzettend veel spieren in je hals, kaak en mond gebied, die dat fysiek mogelijk maken. Wist je dat als er spanning op deze spieren zit, het een stuk lastiger is om je te kunnen uitspreken? En dat als je ontspanning kunt brengen in dit deel van je lichaam, dat dat gemakkelijker wordt?

Het is oktober. Niet mijn favoriete maand. In 1996 verloor ik op de laatste dag van oktober mijn lieve pap. Op 48 jarige leeftijd, na anderhalf jaar ziekte. Ieder jaar weer moet ik mezelf oktober doorworstelen. Niet dat ik iedere dag moet huilen hoor. Maar de melancholie komt als vanzelf. Het laagje ‘verlies’ wat ik proef. De herfstkleuren en paddenstoelen, waar hij altijd zo van genoot. Het vooruitzicht van de donkere wintermaanden. Zwaarte, somberheid, neerslachtigheid, mijn oktobermaand zit er vol mee.

Kijk mij blij zijn met een stukje papier! Maar meer nog met 4 intensieve, interestante en leerzame lesdagen over het leren releasen van onverwerkte emoties uit je lichaam.